Бо гузоштани ранги сурх, шумо метавонед ранги рӯятонро зинда кунед, ранги чашму лабҳоятонро ҳамоҳанг ва табиӣ ва инчунин чеҳраатонро сеченака гардонед. Дар бозор навъҳои гуногуни сурхранг мавҷуданд, аз қабили гел, қаймоқ, хока ва моеъ, аммо аз ҳама бештар истифодашавандаи абрешими навъи хасу хока мебошад.
Ҳангоми муроҷиатсурх шудан, ба ғайр аз одамони гуногун, шумо инчунин бояд сурхчаҳои гуногунро мувофиқи услубҳои гуногуни ороиш мувофиқ кунед. Амал бояд сабук бошад ва аз ҳад зиёд ё аз ҳад вазнин набаред, то контури сурхро дида нашавед. Мавқеъ ва ранги сурх бояд бо тамоми рӯй мувофиқ карда шавад. Шакли рухсора одатан дароз ва каме амудӣ баланд аст. Мувофиқи ин хусусият ба шакли рӯи худ бодиққат назар кунед. Мавқеи рухсора дар байни чашм ва лабҳо мувофиқ аст. Агар шумо мавқеъро азхуд кунед, ранг ба осонӣ мувофиқат мекунад.
Усули умумии истифода бурдани ранги сурх ин аст: аввал лозимиро танзим кунедсурх шуданранг дар пушти даст, пас аз рухсора ба маъбад бо як техникаи боло хасу, ва сипас нарм дар баробари хати ҷоғ аз боло ба поён то он даме ки он ҳамвор шавад.
Шакли умумии сурххасудар устухони рухсора ҷойгир шудааст ва набояд аз нӯги бинӣ зиёд бошад. Ранги сурх, ки дар рухсораҳо молида шавад, чеҳраро болида ва зинда мекунад, аммо агар дар поёни нӯги бинӣ бимоланд, тамоми чеҳра ғарқ ва кӯҳна менамояд. Аз ин рӯ, ҳангоми молидани ранги сурх набояд аз миёнаи чашм зиёд ё ба бинӣ наздик бошад. Агар чеҳра аз ҳад зиёд пур ё васеъ набошад, сурхчаро метавон дар наздикии бинӣ истифода бурд, то ба натиҷае ноил шавад, ки чеҳра лоғар шавад. Барои одамоне, ки чеҳраашон бориктар аст, бояд сурхчаро дар паҳлӯи берунӣ бимоланд, то рӯяш васеътар шавад.
Шакли стандартии рӯи: мувофиқ барои татбиқи сурхрӯда стандартӣ ё шакли байзавии. Дар ин ҷо шарҳи он аст, ки усули оддии сурх кардани сурх чӣ гуна аст, яъне ранги сурх набояд аз чашмҳо ва поёни бинӣ зиёд бошад ва онро аз устухонҳои рухсора ба маъбадҳо истифода бурдан лозим аст.
Шакли дарози чеҳра: Аз устухонҳои рухсора то болҳои бинӣ, доираҳои дарунӣ созед, дар паҳлӯи берунии рухсораҳо, мисли шуста кардани гӯшҳо, аз нӯги бинӣ поён наравед ва ба таври уфуқӣ шустушӯ кунед.
Чеҳраи мудаввар: хасу аз боли бинӣ то устухони рухсора дар шакли доираҳо, наздик ба паҳлӯи бинӣ, на дар поёни нӯги бинӣ, на ба хати мӯй, рухсораҳо бояд баландтар ва дарозтар шӯхта шаванд ва хатҳои дароз барои шӯтка то он даме истифода шаванд. маъбад.
Чеҳраи мураббаъ: хасу ба таври диагоналӣ аз болои устухон ба поён, ранги рухсора бояд ториктар, баландтар ё дарозтар бошад. Чеҳраи секунҷаи чаппашуда: барои тоза кардани устухонҳои рухсора ранги сурхи торикро истифода баред ва ба таври уфуқӣ дар зери устухонҳои рухсора ранги сурхро истифода баред, то чеҳра пурратар шавад.
Чеҳраи секунҷаи рост: ривоҷҳоро баландтар ва дарозтар кунед, ки барои шустушӯи диагоналӣ мувофиқ аст.
Чеҳраи алмос: хасу диагоналӣ аз каме баландтар аз гӯш то устухонҳои рухсора, ранги устухонҳои рухсора бояд тиратар бошад.
Муҳимтар аз ҳама дар ороиш ин афзун кардани бартариҳои чеҳра ва нишон додани паҳлӯи зеботар аст ва дуввум ин аст, ки нуқсонҳои чеҳраро ҷуброн ва пинҳон кунанд, то ошкор нашаванд.
Вақти фиристодан: июл-16-2024